Dr Nona Kuchina jest lekarzem medycyny, absolwentką Mińskiego Instytut Medycznego. Od dziecka marzyła i od zawsze wiedziała, że chce zostać lekarzem. Jej młodzieńcze lata to czas determinacji, aby zrealizować marzenia, okres bardzo intensywnej i konsekwentnej pracy nad sobą. Długie i mozolne wieczory wytężonej nauki, aby móc przystąpić do egzaminów na wymarzoną uczelnię.

Podczas egzaminów na studia medyczne Kuchina zachorowała, kolejne egzaminy zdawała z nietypowymi objawami silnego przeziębienia, tak wtedy oceniano sytuację. Prowadzona diagnostyka dawała przygnębiające wyniki. W jednym dniu młodziutka Nona otrzymuje informacje z rozpoznaniem choroby brzmiącą niemal jak wyrok, i dociera do niej wiadomość, że została przyjęta na upragnione studia.

Wielka radość z osiągniętego celu, jakim były studia medyczne była też początkiem rozpaczliwej walki o zdrowie. Ówczesne możliwości leczenia mogły pogłębiać obawy, ale nie w tym przypadku. Matka Nony Kuchiny niesamowitymi wysiłkami doprowadziła do wdrożenia najlepszej wtedy terapii. Jednak agresywny przebieg choroby, zrozumiała niepewność lekarzy, i wyniki podjętych procedur medycznych dawały znać, że możliwości ratowania, już nie zdrowia, a życia są wyczerpane. Matka Kuchiny była zdecydowana na wszystko byle walczyć dalej. Matczyna miłość to niespożyte, wręcz wulkaniczne zasoby energii, do takich właśnie zasobów – naturalnych, ale niekonwencjonalnych metod leczenia dotarła matka Nony. Droga od przelotnych, krótkich rozmów z chińskim studentami medycyny w szpitalnych korytarzach do odważnych lekarzy stosujących metody niemieszczące się w żadnym akademickim trybie, była najszybszą, najdłuższą i najtrudniejszą, jaką przebyła w życiu. Uratowała córkę.

Dokładnie zapamiętane, traumatyczne przeżycia i doświadczenia z czasu walki o życie stały się dla Nony Kuchiny swoistym wyznacznikiem wartości, przesłaniem, i drogowskazem w życiu.

Początek drogi i doświadczeń zawodowych dr Nony Kuchiny to praca wykładowcy anatomii na Wydziale Medycznym Uniwersytecie w Tel-Avivie oraz prace naukowo-badawcze, między innymi nad „ External Jugular Vein” ; podczas pisania jednej z nich, kończąc uzupełniające badania biochemiczne, usłyszała od jednego z dziekanów uczelni, że piękne Morze Martwe wcale nie jest martwe.

I tak się zaczęło.

Naczelnym osiągnięciem naukowym dr Nony Kuchiny jest połączenie bioorganicznych i biomineralnych materiałów, tworzących „Bio-Organo-Mineralny Complex”. Ten kompleks jest aktywną bazą leczącą dla wszystkich preparatów i produktów, jakie powstają w laboratoriach.

Naukowo potwierdzone i utrwalone odkrycie „Bio-Organo-Mineralnego Complexu” stało się fundamentem firmy „Dr.Nona International LTD”, założonej w Izraelu w 1994 roku.

Dr Nona Kuchina jest członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk, Nowojorskiej Akademii Nauk Technicznych i Społecznych, dyrektorem Laboratorium Naukowo-Badawczego Kliniki „Lenom”. Za swoje zasługi uhonorowana została tytułem „Kobieta Roku 2000” w Izraelu. W 2004 roku otrzymała złoty medal Rosyjskiego Funduszu Pokoju. Jej dokonania i zasługi docenili osobistymi podziękowaniami m.in.: ówcześni prezydent USA George Bush z żoną, senator Hillary Clinton, senator Carl Kruger, burmistrz Nowego Jorku M. Bloomberg.

W 1999 roku dr Nona Kuchina wraz z mężem Moshe Shneersonem utworzyli „Fundusz Pomocy”, organizację pomagającą onkologiczne chorym dzieciom krajów byłego Związku Radzieckiego. Dotychczas pomocą Funduszu objęto ponad 6000 dzieci. Za konsekwentne i twórcze rozwijanie tego programu pomocowego dr Kuchina została uhonorowana „Złotym medalem” Rosyjskiego Funduszu Pokoju.